Liefde gaat door de maag

Ik weet het zeker. Mijn WE heeft de laatste jaren (net als ik, hihi) een nieuwe hobby. Hij kookt graag. Zijn voorkeur ligt vooral bij verschillende Aziatische keukens. Ik heb het voorrecht al die gerechten op te eten. Nou, dat treft. Ik hou van eten. Ik vond koken ook altijd leuk, maar doe het zelden meer. Als we gasten hebben, kregen ze het afgelopen jaar vaak sushi. Heerlijk. Morgen bak ik oliebollen, en hij maakt sushi. Wij zitten het oude jaar heel prettig uit!

Finito

Af zijn ze. Het was wéér leuk om Cascading Leaves te breien, ook al was het de derde keer. Van mijn magisch bol Megaboots Stretch is nog 22 gram over, precies genoeg voor... Ssst, niet verklappen, iemand weet nog van niks....

Op de pennen

Ajour vraagt wat ik op de pennen heb. Da's altijd een precair vraagje. Er liggen her en der dingen in mijn huis die feitelijk 'op de pennen' staan maar dan wel in de pauzestand. Meestal duren dat soort pauzes errug lang. De honeymoon cami is bijvoorbeeld al sinds afgelopen zomer voor 80% klaar. Ik ben bang dat die 20% niet meer komt. Het is al de tweede keer dat ik van dat garen - GGH MYstik, een glanzende katoen met viscose er door - iets heb gebreid waar ik niet tevreden over ben. Is het garen dan niet geschikt, of heb ik de verkeerde keuzes gemaakt qua patroon? Ik vind het nog steeds een mooi draadje, misschien nog eens een muts of zo van proberen te maken.

Van de kleur klopt niks.

Onder handen breiwerk heb ik wel natuurlijk. De afgelopen week was dat vooral een paar sokken, naar het Cascading Leaves patroon van Jean Townsend. Gemaakt van de Megaboots Stretch van mijn magische bol. Een heerlijk garen en een heerlijk patroon, wat resulteert in een paar prachtige sokken voor iemand die daar nog geen idee van heeft. En verder brei ik aan een trui voor zoonlief. Rug en mouwen zijn af, voorpand ook al een stukje onderweg. Hij heeft hem zelf uitgekozen, zijn Pirate Sweater van Zoe Mellor, hoewel ik eerlijk beken dat het geen toeval was dat ik dit boek onder zijn neus hield.

Ik ben nog niet zo gek

Zes vreemde gewoontes of eigenschappen, je zou denken dat iedereen die moeiteloos over zichzelf kan opnoemen. In de praktijk blijkt dat nog niet zo makkelijk te zijn. Ajour daagde me uit, hier is mijn lijstje:

• Als ik smarties of M&M's eet, sorteer ik ze eerst per kleur, maak er dan groepjes van waarin alle kleuren vertegenwoordigd zijn en eet eerst de incomplete groepjes. Een hele klus dus, reden waarom het door mij niet gewaardeerd wordt als er huisgenoten zijn die zomaar een greep in mijn smarties doen.
• Ik ben op huwelijksreis geweest naar Lowlands.
• Volgens mijn WE gaap ik raar: ik stoot het laatste beetje lucht ineens naar buiten aan het einde van mijn gaap. In mijn familie doen we het allemaal zo, en onze kinderen ook allebei, dus eigenlijk is dit een vreemde eigenschap van mijn WE en niet van mij.
• Thuis drink ik altijd zwarte koffie terwijl ik in een café of restaurant altijd capuccino of koffie verkeerd drink. Ik ontdekte laatst dat mijn mede-SnB'ers in Utrecht in de veronderstelling waren dat mijn blognaam zijn oorsprong heeft in het feit dat ik zo graag melk in mijn koffie drink.
  
• Ik plaag graag. Kan het niet laten het gas al op te laten komen voor mijn WE is ingestapt, of het licht uit te doen en net te doen of ik al naar boven ben om hem dan te laten schrikken. Ook dit is een familietrekje, ik heb een oom die zijn kinderen jaren heeft wijsgemaakt dat hij zou veranderen in een krankzinnige gek als hij mosterd zou eten.
• Ik draaide vroeger altijd aan mijn haar. Echt neurotisch. Is pas overgegaan sinds ik brei, hoewel de lengte van mijn haar van de afgelopen paar jaar er ook iets mee te maken zou kunnen hebben.

Ik geef het stokje door aan Elda en aan Nederlass.

Tapestry Clapotis

Oké, Clapotis dus. Ik ben ten slotte een ware rage aan het veroorzaken met mijn Tapestry Clapotis (dat rijmt niet voor niets). Stond al lang op mijn verlanglijst, hoewel ik wat ontmoedigd werd door de verzuchtingen van anderen die aan het beruchte middenstuk waren toegekomen. Bovendien is het origineel gebruikte garen afschuwelijk duur en alternatieven eigenlijk ook. Op een ochtend werd ik wakker met de dringende behoefte Clapotis te breien van Tapestry. Iets dunner dan waar het patroon om vraagt maar wel warm en licht en met een mooi kleurverloop. Gelukkig was het een zaterdagochtend en had ik de tijd om naar de stad te fietsen voor een bezoekje aan Modilaine. Ik heb het patroon een klein beetje aangepast (het rechte stuk nóg wat langer gemaakt) en had uiteindelijk net iets meer dan 5 bollen nodig. Mag ik u voorstellen:

Hij is zo lekker warm en zacht (en op mijn werk is het zo koud).

Magic

Een tijdje geleden kwam Y. op het idee een nederlandse versie van een magische bol ruil op te zetten. Via lootjes kregen we een slachtoffer toegewezen om iets moois voor te maken. Ik kreeg mijn bol - rode Megaboots Stretch - een week of twee geleden. In de doos vond ik een enorme reep chocola, die nog niet helemaal op is, wat een ijzersterk staaltje zelfbeheersing. Iets minder beheerst was ik in het afwikkelen van mijn bol. Ik had eigenlijk al breiend willen ontdekken wat er allemaal in zat, maar de nieuwsgierigheid won het. Dat, en het feit dat ik momenteel niet zoveel breitijd heb. Het volgende kadootje was een klosje zilverdraad, met een verwijzing naar Grumperina . Er volgden nog een zakje kralen, een set ieniemienie handschoenennaaldjes van bamboe, zes paillettenbloemen en het allermooiste: een paar prachtige wanten-zonder-vingers. Geweldig! Ik draag ze elke dag.
Het plezier dat ik aan het uitpakken heb beleefd, is net zo groot als het aan het volgen van het uitpakken van de bol die ik gemaakt heb voor mijn slachtoffer. Ik ben bang dat ik een nieuwe verslaving bij heb: secret swaps!

PS: Inmiddels ben ik de Megaboots natuurlijk toch aan het opbreien. Het worden Cascading Leaves sokken naar een patroon van Jean Townsend. Ik heb het al twee keer eerder gebreid, geen hersens voor nodig dus kan ik er ook even een paar steken aan breien als ik wél even tijd heb.