Female force

Hier ben ik weer, na een lange stilte. Terug van weggeweest. Jammer genoeg was ik langer stil dan weg. Wat strubbelingetjes die het deden voorkomen alsof mijn energie in een zwart gat verdween, verhinderden mij te bloggen. Ik bleef wel breien uiteraard, maar niks opzienbarends. Gek is dat, als ik in een dalletje zit, kan ik weinig hebben qua breien. Het mag vooral niet ingewikkeld zijn. En met ingewikkeld bedoel ik alles behalve tricotsteek. Gelukkig bestaat er zelfstrepende sokkenwol.

Waar was ik mee bezig? O ja, de honeymoon cami. Die is ver gevorderd maar nog niet af. Het vervelende is dat ik niet meer precies weet waar ik was, en de zin om dat uit te zoeken ben ik nog niet tegen gekomen. In plaats daarvan heb ik me gestort op een sjaal. Lies breide er één in het kader van de One Skein Secret Pal uitwisseling, van Cherry Tree Hill naar een patroon van Wolhalla. Hééé, van dat spul had ik ook nog wat liggen! Eén streng vond ik wel wat weinig. Lies wilde van dezelfde kleur wel wat aan me kwijt. I loooooooove the internet! In ruil daarvoor heeft ze een leuk wolletje van me te goed. Nee, ik verklap nog niks.

Ik ben straalverliefd op mijn mooie sjaal, wat een kleuren! Heb er tijdens mijn vakantie een flink stuk aan gebreid. Op de meest vreemde plekken. De foto is gemaakt in Watersmeet, Noord-Devon. Ik ging voor het plaatje in de rivier zitten. Terwijl manlief naar het bruggetje liep, maakte een vrouw een foto van me. Ook een breister? Ik heb al geprobeerd via Google te achterhalen of er ergens een foto van een breiende vrouw in een waterval is opgedoken op een blog, maar niks gevonden. Misschien vond ze me alleen maar zo bizar dat ze bewijs wilde hebben voor de mensen thuis aan wie ze dit verhaal zou vertellen.

Dan nog een aardigheidje. Ik kreeg een tip over Sloganizer. Knitting is a female force, ik kan me er helemaal in vinden (sorry B).